Jakoś nawet nie chce mi się tego komentować: http://wiadomosci.on...-wiadomosc.html
a tymczasem:
- http://www.wwfpl.pan...upujcie-wegorza
- http://www.e-czyteln...d=tekst&id=6743
- i przede wszystkim:
"W ciągu ostatnich lat dramatycznie zmniejszyła się liczba młodych węgorzy wpływających do słodkich wód Europy. Obecnie udaje się odłowić zaledwie ok. 1% tych ilości montée, które łowiono w latach 70. Ten bardzo niekorzystny trend wywołał publiczną dyskusję i reakcję na całym świecie. Na poświęconym węgorzowi międzynarodowym sympozjum ichtiologicznym w Quebec zaapelowano o natychmiastowy ratunek dla tego gatunku.
Sporym zagrożeniem dla tych ryb jest zanieczyszczenie wód i przegradzanie szlaków wodnych, co może stanowić dla węgorzy przeszkodę nie do pokonania. Jednak najważniejszą przyczyną spadku liczebności węgorzy w Europie jest przełowienie, do którego doszło u europejskich wybrzeży Oceanu Atlantyckiego (Portugalia, Hiszpania i Francja). Prawdziwy szczyt odłowów węgorza szklistego nastąpił w latach 2001–2004 w ujściu Loary, Garony, Tagu i Sekwany. Tylko w samym ujściu Garony i Loary złowiono 1000 ton, tzn. 3 biliony sztuk małych węgorzyków. Większość z nich przeznaczana jest na rynek azjatycki (Japonia, Chiny, Tajlandia i Tajwan), ale i w Europie znajdują wielu smakoszy (w Hiszpanii przyrządza się je jak frytki). Niestety, spadek populacji szklistego węgorzyka spowodował nie tylko wzrost cen, ale również jeszcze większy popyt na ten luksusowy przysmak. Kilogram takiego narybku kosztuje nawet 1000 euro!
11 czerwca, podczas Konferencji Stron Konwencji o Międzynarodowym Handlu Dzikimi Zwierzętami i Roślinami Gatunków Zagrożonych Wyginięciem (CITES), przegłosowano włączenie węgorza europejskiego do Załącznika II Konwencji. Propozycja objęcia węgorza europejskiego ochroną w ramach CITES została bardzo dobrze przygotowana przez Szwecję. Podczas Konferencji Stron CITES zgłosiły ją Niemcy w imieniu Unii Europejskiej. Projekt ten był silnie popierany przez obecne na konferencji organizacje pozarządowe – w tym przez Polskie Towarzystwo Ochrony Przyrody „Salamandra”, które prowadziło w tej sprawie w Hadze kampanię informacyjną. Ostatecznie za włączeniem węgorza do Załącznika II CITES wypowiedziało się ponad 90% reprezentowanych na Konferencji państw. Przeciwko oddano zaledwie kilka głosów – zrobiły to m.in. Chiny, które są największym importerem europejskich węgorzy do celów spożywczych.
Wędzony węgorz to przysmak ceniony w wielu krajach, także w Polsce
Fot. Adriana Bogdanowska
Przy takich cenach nic dziwnego, że od 2001 roku liczebność średniego i dużego węgorza w Polsce systematycznie maleje. W roku 2001 wpuszczano do naszych jezior średnio 300 osobników/ hektar, w 2002 r. już tylko 80 os./ha, w 2003 r. 30 os./ha, a w 2004 r. nie wpuszczono nic. Tymczasem węgorz jest potrzebny w wodach Polski, ponieważ pełni rolę regulacyjną – jest np. ważnym selekcjonerem ryb z rodziny karpiowatych. Dlatego zarybianie nim jest nie tylko formą wspomagania zagrożonego gatunku, ale również jest korzystne dla środowiska. Być może dzięki ostatnim decyzjom o objęciu węgorza ochroną CITES i podejmowanym programom ochronnym i zarybieniowym uda się go przywrócić do naszych wód, ale na ewentualne skutki tych działań przyjdzie nam poczekać co najmniej kilkanaście lat."
Fragment tekstu Przemysława Millera z Magazynu Przyrodniczego Salamandra
Jasno widać, że komentarz zbędny, ino po prostu mickiewiczowski "Scyzoryk" w kieszeni się otwiera i uwiera
