Red Spinner – step-by-step edycja II, step 8 (18)
wykonanie muchy: Joanna Pieślak
tekst i zdjęcia: Mirosław Pieślak
Red Spinner to jeden z najbardziej klasycznych wzorów, które możemy spotkać w pudełkach muszkarzy. Powstał blisko 100 lat temu, a za jego twórcę uznawany jest Harry Powell – muszkarz i fryzjer, który wymyślił ten wzór w latach dwudziestych ubiegłego wieku. To imitacja jętki, skuteczna zarówno na pstrągi, lipienie, klenie i okonie. Bardzo dobra również w wersji typu Spider – bez skrzydełka. Niewątpliwie najtrudniejszym elementem tego wzoru jest prawidłowe zawiązanie skrzydełek. Kilka porad znajdziecie w dziale – na co warto zwrócić uwagę – poniżej. Więcej wyjaśni pewnie film, który będzie można zobaczyć niebawem.
Potrzebne materiały
- Haczyk: Do mokrej muchy rozmiar 8-16.
- Nić wiodąca: UNI 8/0 black.
- Tułów: Czerwony jedwab np.: Uni Floss lub Danville Floss.
- Przewijka: Uni French Oval złota, rozmiar small lub medium.
- Ogonek: Brązowa kura.
- Jeżynka: Brązowa kura,
- Skrzydełko: Promienie z lotek 1 lub 2 rzędu kaczki krzyżówki. W stepie wykonano je z I rzędu.
1. Mocujemy hak w imadle i przywiązujemy nić wiodącą.
2. Z pióra kury wyrywamy pęczek promieni (5-8) i wiążemy z niego ogonek.
3. Następnie przywiązujemy przewijkę.
4. Mocujemy jedwab na tułów.
5. Z jedwabiu nawijamy tułowik, wąski z tyłu, lekko szerszy z przodu. Odcinamy zbędną końcówkę jedwabiu.
6. Złotą lametą owijamy tułów kilkoma nawojami (zwykle 5). Obcinamy koniec.
7. Wybieramy z kapki kury odpowiednie rozmiarowo pióro i nawijamy jeżynkę.
8. Z prawej i lewej lotki kaczki, wybieramy po paśmie promieni jednakowej szerokości (mniej więcej taka szerokość jak od trzonka haka do grotu. Szerokość kolanka haka.) Przykładamy najpierw część skrzydełka, która jest za haczykiem. Przytrzymujemy ją środkowym palcem lewej ręki. Dokładamy drugą część. Staramy się ułożyć skrzydełka równo. Trzymamy je mocno palcem wskazującym i kciukiem lewej ręki. Przywiązujemy skrzydełka robiąc luźną pętlę z nici wokół skrzydełek, którą przytrzymujemy palcami trzymającymi części skrzydełek. Zaciskamy pętlę cały czas kontrolując ją w palcach, następnie robimy jeszcze kilka nawojów nici.
9. Odcinamy końcówki.
10. Zakańczamy muchę finisherem. Modelujemy i lakierujemy.
Na co warto zwrócić uwagę
- Najtrudniejszym elementem jest przywiązanie skrzydełek, warto poświęcić na nie kilka/kilkanaście minut i potrenować. Po pierwszych kilkunastu, kilkudziesięciu muszkach, zwykle dochodzi się do wprawy.
- Na skrzydełka używamy lotek kaczki, zwykle z I rzędu. Najlepsze są lotki o zwartej strukturze promieni, w kolejności od 2 do 5 lotki na skrzydle. Aby najlepiej dobrać pasma promieni, wyrywamy te same lotki z prawego i lewego skrzydła, czyli jeśli z prawego skrzydła bierzemy np. 3 lotkę, to z lewego również trzecią.
- Dobrze aby para skrzydeł kaczki (prawe i lewe) pochodziły z tego samego ptaka, co w handlu nie jest takie pewne. Warto poprosić znajomego myśliwego, a pozyskamy materiał najwyższej jakości.
- Pamiętajcie, aby zostawić sobie wystarczającą ilość miejsca na haczyku na przywiązanie skrzydełka. Bardzo ważna jest jeżynka, na której opieramy budowane skrzydełko.
- Pasma promieni można wymasować, przed odcięciem z lotek.
- Ważna jest luźna pętla wokół skrzydełek, którą następnie powoli zaciągamy, stabilizując skrzydełko palcami. Jeśli promienie się przekrzywią, zawiną itp. odwiązujemy je i próbujemy z kolejnym pasmem.
- Nawoje przewijki powinny być pod tym samym kątem, oraz w podobnych odstępach.
- Po zakończeniu muchy sprawdzamy ułożenie skrzydełka i jeżynki, możemy je jeszcze lekko wymodelować przez delikatne masowanie pasm promieni.
- Zróbcie muchę w innych wariantach kolorystycznych. Czerwony ogonek? Czemu nie!
- Możemy zastosować różne materiały tułowia: barwionego bażanta, jedwab w innych kolorach, quilla, a nawet dubbing – wtedy powstaną inne klasyczne wzory.
- Jeśli opanujecie już trudną sztukę wiązania klasycznych skrzydełek, w ramach relaksu zawiążcie kilka muszek typu Spider – z samą jeżynką, bez skrzydełka. Czasem są niezwykle skuteczne.