PÓJDĘ BOSO
Jesień, jak to jesień.
Jedni łowią odpasione szczupaki, drudzy piękne lipienie.
Niektórzy za to ostrzą ościenie i wybierają się na trocie.
Są też osobnicy którzy ciemną nocą czekają na tych z ościeniami.
Ten post bedzie o spotkaniu dwóch ostatnich.
Od dwóch dni docierają do mnie informacje o latareczce myszkującej w okolicy tarlisk.
Komu w drogę, temu Aviomarin.
Szybka organizacja połączona z poscigiem za psem który wybrał idealny moment na ucieczkę z podwórka, tuż przed wyjazdem.
Czworonóg oddelegowany z powrotem, jedziemy.
Na miejscu jesteśmy trochę przed czasem, wciąż jest jasno.
Zapadamy w malutki wąwóz, przysiadamy.
Czekamy aż się sciemni.
Dopalane są ostatnie papierosy.
Pomału się sciemnia.
-Dupy w troki, możemy ruszać.
Chlopaki szczerzą radośnie zęby.
Motywacja jest duża, to akcja rewanżowa.
W odstepach ruszamy przygieci do ziemi wzdłuż sciany lasu.
Teraz już nie trzeba słów, każdy wie co ma robić.
Podzieleni na dwie grupy przysiadamy po obu stronach rzeczki.
Jest pieruńsko zimno.
Mija może 5 minut, karimata zapada się w bagnie.
Doskonale, dupa mokra.
Jak zwykle wybrałem nie ten brzeg, szczesciarze po drugiej stronie siedzą na suchutkim.
Nie zdążyłem się nawet porządnie zirytować faktem że zapadam się w bagno, jak zobaczyłem zarys postaci zbiegającej z boku mostu.
Oho. 😃
Punktualny jesteś, gagatku.
Kumpel leżący obok, dostaje sójkę w bok.
-Synek, nie śpij, pacjent przyszedł.
Latarka zapala sie na ułamek sekundy, widzę jak mężczyzna wyjmuje z krzaków oścień.
Wyjmuje radio, wywołuje chłopaków z drugiego brzegu.
Cisza.
Próbuję drugi raz.
Znowu cisza.
Kurwa, padły im baterie. Szlag by to.
Szepczę do kumpla.
-C, jesteśmy we dwóch, chłopakom padła bateria.
W tym momencie latarka zapala się ponownie, 300 metrów niżej, tam gdzie zaczynają się tarliska.
Mężczyzna brodzi środkiem rzeki, szuka ryby. Jakies 50 m od nas nagle przyspiesza, wbija oścień w wodę, raz, drugi, trzeci, goni za rybą, ale nie trafia.
Jest na naszej wysokości.
Pomału podnoszę się na kolana, jak sprinter do biegu.
-C, lecimy na niego. DAWAJ!
Bagno, gałęzie i latarka to nie są sprzymierzeńcy w bieganiu.
W zwolnionym tempie widzę jak mężczyzna obraca pomału głowę kiedy wbiegam do rzeki.
Robi bardzo, ale to bardzo głupią minę.
Przemkneło mi przez głowę, dlaczego ja nie mam GoPro...
Zdążył się obrócić w stronę drugiego brzegu, ale nie zdążył postawić nogi, bo ułamek sekundy później przyjacielsko przytuleni wylądowaliśmy razem w błocie pod drugim brzegiem. 😄
Dosłownie w tym samym momencie nad moją głową pojawiła się ekipa z drugiego brzegu.
Gęby same się cieszą. Sukces!
Wychodzimy z naszym pacjentem na most, wzywamy Policję.
Oścień ledwo zmieścił się do radiowozu, tak długi miał trzonek.
Zastanawiacie się skąd tytuł? Mężczyzna w chwili zatrzymania, miał na sobie spodniobuty. Które zostały na Komendzie. 😁😁😁
OSA nie zapadła w sen zimowy. Wciąż żądli.
Wątek będziemy uaktualniać na bierząco(postaramy się...).
Jesienią ciężko było znaleźć na to czas.
Niebawem odżyje również strona na FB.
Użytkownik Kuballa44 edytował ten post 01 lipiec 2018 - 08:58