[andre99]

Ciekawa nowość dla mnie takie gąbki,czy ty je czymś impregnujesz czy łapiesz tak na sucho bo chyba nie lakierujesz ich,czy ja

k to robisz??

[rybson]

Też sporo widziałem tych "amerykańskich " filmików    .To co Ty zrobiłeś jest perfekcyjne i dopieszczone na maksa   ale co do gąbki i jej gęstości to  chyba będzie najlepsza  ze szrotu ( stary samochodowy fotel ) 

[Vigo]

Ciekawa nowość dla mnie takie gąbki,czy ty je czymś impregnujesz czy łapiesz tak na sucho bo chyba nie lakierujesz ich,czy ja

k to robisz??

No, dla mnie to też wciąż zupełna nowość, na razie głównie teoretyzuje, nawet testów wannowych za wiele nie było, to będzie mój pierwszy sezon z eksperymentowaniem tego typu przynętami.

 

Według mnie łowienie na takie gąbkowe rybki można podzielić na dwa główne typy, czyli rybką napowietrzoną, kiedy w gąbce są uwięzione pęcherzyki powietrza, taka porolonka jest pływająca, dzięki ciężarkowi (czeburaszce) zaczepionym z przodu za ucho haczyka możemy rybkę sprowadzić do dna. Porolonka zatopiona praktycznie stoi na głowie i łowi się tym mniej więcej tak, jak naszym kogutem, czy dżigiem, opukując dno, podnosząc i opuszczając przynętę, skacząc po dnie, przytrzymując w miejscu w bezruchu, ciągnąc szurając ciężarkiem po dnie mniej lub bardziej jednostajnie, przynęta wówczas np. może imitować drobne rybki myszkujące w poszukiwaniu pokarmu na dnie i wzbijające przy tym obłoczki mułu.

 

Drugim sposobem jest łowienie na porolonkę nasiąkniętą wodą, wtedy jest ona tonąca i zatopiona na dnie kładzie się poziomo na brzuszku lub boku jak np. ripper czy twister, takiej gąbkowej rybce nadajemy życie poszarpując szczytówką wędziska, nasiąknięta pianka, mięknie jak szmatka i dzięki swojej bezwładności poszarpywana bardzo ciekawie się porusza.

 

Wszystko co napisałem powyżej to głównie moje wnioski, wyciągnięte po obejrzeniu wielu filmików na ten temat.

 

Też sporo widziałem tych "amerykańskich " filmików    .To co Ty zrobiłeś jest perfekcyjne i dopieszczone na maksa   ale co do gąbki i jej gęstości to  chyba będzie najlepsza  ze szrotu ( stary samochodowy fotel ) 

Tak, masz rację to będzie dobry materiał, ja w gąbce tapicerskiej jeszcze nie rzeźbiłem, ale wkrótce to nadrobię jak tylko zdobędę jakieś ścinki takowej, białej lub kremowej.

Użytkownik Vigo edytował ten post 01 marzec 2015 - 23:24

[Stary Baca]

Gąbka może mieć pory albo otwarte albo zamknięte - tonąca bądź pływająca. Pory grube lub drobne itd. Warto wiedzieć jak materiał się zachowuje w wodzie zanim zaczniemy wycinać. Stare czasy jak się z tym bawiłem, można robić nie tylko rybki 

Użytkownik Stary Baca edytował ten post 01 marzec 2015 - 23:41

[Vigo]

Gąbka może mieć pory albo otwarte albo zamknięte - tonąca bądź pływająca. Pory grube lub drobne itd. Warto wiedzieć jak materiał się zachowuje w wodzie zanim zaczniemy wycinać.

Dokładnie.

[robimax]

Kurcze zaintrygowałeś mnie  ta przynetą, wielkie dzięki że dzielisz  wiedzą jaka posiadasz już  w tym temacie, będę sledził wątek...

[Melanzyk]

A testowałeś może prawdziwą gąbkę? Taką z jakiś tam stworzonek? Po wyschnięciu jest bardzo twarda więc pewnie łatwa w obróbce. Po nasiąknięciu wodą jest bardzo miękka ale na pewno tonąca. Można nabyc w sklepach kosmetycznych, niestety cena chyba jest duża.

 

Co to woblerków jak mają naście lat to szacun.

Pozdrawiam

M

[Tszonek]

Wkońcu coś nowego! Fajne gąbeczki oczywiście wobki również! Będe tu zaglądał napewno

[pawlik832]

Gąbka tapicerska jest chyba najlepsza. Jest gęsta i przez to mocniejsza. Ale nie raz wystarczyło jedno branie wściekłego sandacza zeby mi gabke zdemolowal. Napewno jest to bardzo dobra przyneta ale nietrwała.

[grzegorzp]

Piękne te nibyrybki, a woblery! mucha nie siada!

[Vigo]

Gąbkowej dłubaniny ciąg dalszy.

Przeprowadziłem dogłębne testy wannowe.

Zeszło mi na tym dobre kilka godzin, na testowaniu różnych wariantów zbrojenia, ewentualnego dociążania i prowadzenia co pozwoliło mi wyciągnąć wiele ciekawych wniosków i przy okazji nasunęło kilka obiecujących pomysłów.

Te porolonki to mogą być naprawdę ciekawe przynęty, bardzo ciekawie zachowują się w wodzie,, poszarpywane pomykają jak żywe rybki.

 

Takiego kształtu, bardziej pękate, gąbkowe twory na wschodzie nazywa się "markowkami", więc i ja wyciąłem sobie coś tego typu:

 

Możliwości zdobienia, dodawania doczepek, chwościków, ogonków z różnych materiałów są ograniczone tylko naszą pomysłowością i wyobraźnią.

Ja na początek próbuję przyprawiać ogonki, które powstają ze ścinków pozostałych przy wycinaniu porolonek (ścinków nie wyrzucam tylko zbieram w woreczek, mogą się przydać właśnie do takich celów). Ogonki są tymczasowo łączone na wpust, wciśnięte w wytopiony otworek, później zostaną wklejone.

Jeżeli znajdę odpowiedni, elastyczny klej, poeksperymentuję z łączeniem różnych kolorów gąbek na styk.

 

Z czarnej gąbki powstają różne pijawki i robale:

 

Wydłubałem też kilka rybek w mniejszych rozmiarach:

 

Jak wspomniałem ścinki gromadzę, bo można z nich wystrugać różne drobiazgi mogące się przydać:

Użytkownik Vigo edytował ten post 08 marzec 2015 - 13:39

[woblery z Bielska]

(...)

Jeżeli znajdę odpowiedni, elastyczny klej, poeksperymentuję z łączeniem różnych kolorów gąbek na styk.

(...)

Spróbuj klej "do butów" Pattex'a. 

Szybki, elastyczny, transparentny. Dość mocny. 

[Vigo]

Spróbuj klej "do butów" Pattex'a. 

Szybki, elastyczny, transparentny. Dość mocny. 

Dzięki Janusz, wypróbuję tego Patexa.

Póki co znalazłem w domu klej szewski firmy Anser i eksperymentuję z wklejaniem kolorowych, gąbkowych ogonków na wpust:

 

Wydziergałem też takie "kijankopodobne" drobiazgi:

 

Znalazłem nowy rodzaj gąbki (kąpielowa ), doszedł kolejny kolor, fajny, budyniowy róż:

 

Ta gąbka jest bardziej "drobnoziarnista" i ma intensywniejszą barwę w porównaniu do zmywakowej, której używałem wcześniej:

 

PS Grzebiąc w pudełkach moimi zapasami przynęt odnalazłem jeszcze cztery moje, rękodzielnicze wobki, niedokończone, bo z tego co pamiętam spraje, którymi je pomalowałem pogryzły się z HartzLackiem, więc przynęty nie zostały ukończone i się uchowały. Mają co najmniej 15 lat, z samego zarania mojego strugania:

Użytkownik Vigo edytował ten post 12 marzec 2015 - 13:21

[woblery z Bielska]

Jak na początki strugania, bardzo dojrzałe konstrukcje. Proporcje, stelaże, wykończenie. Zazdroszczę. Moje początki były, no cóż, pokraczne

 

A co do kleju, wszystkie kleje "szewskie" są podobne. Pattex jest ciut lepszy i znacznie droższy od konkurencji

[Vigo]

Jako, że trochę prototypowych porolonek sobie już nawycinałem i czekają tylko na wodowanie i testy, póki co wziąłem się powoli za struganie wobków.

Takie surówki wyszły, myślicie, że "będzie z tej mąki chleb"?

 

 

Jak przyłożyłem wstępnie oko, które trochę drewienko ożywiło, to nawet wydaje mi się, że coś z tego może być:

 

 

I jeszcze trochę takich, mniejszych "cieniasów" (6mm grubości) nadłubałem:

 

 

Teraz powoli odbudowuję i uzupełniam warsztat malarski i wezmę się za robotę.

Użytkownik Vigo edytował ten post 14 kwiecień 2015 - 17:37

[grzegorzp]

Piękności, żal do wody wrzucać tak dopracowane drewienka.

[woblery z Bielska]

Bardzo śmiałe i udane prace rzeźbiarskie

Tam, gdzie Ci się drewno ukruszyło, możesz uzupełnić braki dając kropelkę (lub dowolny inny cyjanoakryl) i sypiąc na to zwykły proszek do pieczenia. W razie potrzeby czynność powtarzać aż do uzyskania właściwej ilości materiału zakrywającej ubytek, a nadmiar można łatwo usunąć papierem ściernym.

Powodzenia.

[krzychun]

Bardzo śmiałe i udane prace rzeźbiarskie

Tam, gdzie Ci się drewno ukruszyło, możesz uzupełnić braki dając kropelkę (lub dowolny inny cyjanoakryl) i sypiąc na to zwykły proszek do pieczenia. W razie potrzeby czynność powtarzać aż do uzyskania właściwej ilości materiału zakrywającej ubytek, a nadmiar można łatwo usunąć papierem ściernym.

Powodzenia.

A to szpachlówki nie można?

[woblery z Bielska]

Krzysztofie, można.

Tylko trzeba poczekać aż wyschnie, a opisanym powyżej sposobem można całość ogarnąć (przy odrobinie wprawy) w minutę. Góra dwie

[Vigo]

Patentu z CA i proszkiem do pieczenia nie znałem, dzięki Janusz.

Szpachlę też mam, ale tak jak Janusz wspomniał trzeba czekać aż ta wyschnie, a strugacz chciałby mieć efekt na szybko , mnie się też sprawdza Distal Rapid zmieszany z pyłem drewnianym dodanym głównie dla zmniejszenia przejrzystości masy klejowej, bo przezroczysty klej przekłamuje powierzchnię, ubytek uzupełniony, a dalej widać dziurę.

 

Korpusiki to zupełna surówka, prosto spod papieru ściernego, tu i tam trzeba by jeszcze dopieścić, wygładzić i uzupełnić wykruszenia, takie moje pierwsze próby w rzeźbieniu pokryw skrzelowych i płetw.

Nie wiem nawet co to za drewno, resztki zabytkowej" (co najmniej sprzed 15lat ) skrzynki po cytrusach, przypomina twardą balsę, nawet przyjemnie się struga.

Muszę jednak zakupić trochę lipy i w niej podłubać.