Napisano 06 grudzień 2010 - 08:48
Jarek, trafiłeś w sedno. Cała reszta to, z przeproszeniem, myślenie życzeniowe strony reprezentującej podaż lub popyt.
Każda przynęta powinna kosztować tyle, ile ktoś jest skłonny zapłacić. A jest skłonny zapłacić tyle, ile spodziewa się skorzystać na jej zakupie. A dlaczego się spodziewa? Ano dlatego, że naczytał się w prasie albo w Internecie, zdjęć się naoglądał, koledzy mu powiedzieli, sprzedawca go zbajerował, albo po prostu: złowił już na nią cholernie dużo ryb. W dodatku przynęta będzie potencjalnie tym droższa, im mniej ma zamienników (w sensie dosłownym lub im trudniej będą dostępne w kraju). Ja niestety (a może „stety”) nie jestem w stanie obejść się bez kilku podstawowych przynęt.
Podam kilka przykładów subiektywnego postrzegania wartości.:
1. Pochmurny, deszczowy skandynawski dzień. Ciągam za łodzią przynętę nie-do-ciągania, nazwy nie wymieniam, żeby nie być posądzonym o kryptoreklamę. Łowię około 3 razy więcej niż pozostali dwaj koledzy. Prawdziwy szał brań. W końcu urywam to cudo, przez własną głupotę. Niby duperela, koszt komponentów użytych do montażu, pewnie kilka, max kilkanaście PLN. Natomiast gdyby ktoś w tamtym momencie zaproponował mi kupno identycznej za 100, czy 200PLN, to z wdzięczności cmoknąłbym go w dupę i nazwał moim dobroczyńcą. Ot, takie emocje…
2. Rynek hand made zdaje się nie dostrzegać zapotrzebowania na wielkie woblery trollingowe. Masowy – wręcz przeciwnie. Szkoda, że nie w Polsce. Można kupić produkty firmy (nawiasem mówiąc bardzo dobre), o której część wędkarzy nie mówi inaczej jak „nigdy więcej tego gówna” – i na tym w zasadzie koniec. No może pewien rodzimy producent też ma trochę sporych modeli, ale jakoś mi nie leżą. Może to tylko czasowe, ale tak jest i już. Dlatego kupuję poza Polską. Ostatnio zamówiłem dla siebie i kilku kolegów przynęty o wartości ca. 1000PLN. Dużo? Za 20 wabików? Moim zdaniem są warte każdej wydanej na nie złotówki. Bo łowią, a ja nie mam pomysłu na ich zastąpienie.
3. Mój ulubiony wobler to jeden z tych rzadko spotykanych produktów, w którym korpus zużywa się szybciej niż kotwice. Powłoka obłazi okrutnie i chyba zacznę ją wstępnie zabezpieczać dodatkowym lakierem. Póki co nie narzekam, bo są tanie jak barszcz. „Dłubaczom” pewnie nawet nie opłaca się ich kopiować. Kupuję ten „szajs” w ilościach hurtowych i modlę się, żeby jakiś „geniusz” nie wpadł na daleko posunięte modyfikacje lub zakończenie produkcji. Ale powiem szczerze, że jakby miały kosztować 10 razy więcej – też bym kupił. Tylko wtedy wymagał bym innej jakości wykonania, trwałości i uzbrojenia.
Moje podstawowe pudełko z przynętami to wydatek około kilkuset złotych. Trochę inne na nasze wody, trochę inne na północne… A ile kosztowało skompletowanie tego pudełka? Pewnie znacznie więcej. A teraz pomyślmy ile kosztuje dobranie sobie właściwego… powiedzmy kołowrotka (kołowrotka, bo z wędkami to może być bardzie skomplikowana sprawa). Określamy, do czego jest przeznaczony, wysłuchujemy opinii na jego temat, czasem macamy, kupujemy… za 200PLN, 500, 1000, czasem więcej… Ja wiem, że przynęta nie ma tylu metalowych, ruchomych i nieruchomych części, nie jest dopieszczana na obrabiarkach CNC, nie użyto w niej technologii kosmicznych i drogich materiałów. Ale przynęta ma złowić rybę i jej wartość musi być postrzegana w kategoriach, czy jest w stanie to zrobić, czy nie.
Żeby nie było, że nie rozumiem stanowiska niektórych kolegów: biorąc pod uwagę koszty masowej produkcji, to żadna przynęta wędkarska nie powinna kosztować więcej niż kilka, maksymalnie kilkanaście złotych. I tyle kosztują przynęty „made in PRC”, sprzedawane przez firmy, które nie boją się być łączone z sygnaturką „made in PRC”. Tylko, miejcie litość Panowie, rynek detaliczny już dawno odszedł od wyznaczania ceny dla konsumenta na podstawie kosztu wytworzenia.
Pozdrawiam i życzę owocnych przemyśleń.
