Granite Goddard JP step-by-step
tekst i wykonanie muchy: Joanna Pieślak
zdjęcia: Wojciech Kudłacz
Goddardy to moje ulubione suche muchy. Łowię na nie, bo dobrze pływają nawet na sfalowanej, szybszej wodzie oraz są łatwe do obserwowania. Lista gatunków które można na nią złowić jest długa i interesująca. Oprócz pstrągów i lipieni, stanowią one doskonałą przynętę na klenie, jazie, a czasem także na bolenie! Z kolorystyką Goddardów eksperymentuję od wielu lat. Najpierw łowiłam na klasyczne szare, z naturalnej sierści. Potem przyszła kolej na białe – lepiej widoczne, oraz rude, które bardzo podobają się rybom. Z czasem zaczęłam łączyć kolory tworząc dwu i trzy kolorowe chruściki, które łączyły elementy skutecznego ubarwienia z dobrą widocznością kontrastowych i jasnych lub jaskrawych elementów. Tak podwstała seria much którą nazwałam DT Goddard (od Double Tone – podwójny sygnał). Z czasem eksperymenty poszły jeszcze dalej. Z racji tego, że lubię wiązać muchy z sierści (zarówno muddlery jak i suche) zaczęłam miksować sierść łącząc kilka kolorów i mieszając ją przed przywiązaniem. Goddardy zaczęły ubarwieniem przypominać naturalnie nakrapiane chruściki. Przyjęły piękny granitowy deseń miksowanych kolorów i tak powstała moja kolejna wariacja. Co ciekawe, na świecie sporadycznie spotyka się w katalogach i pudełkach muszkarzy kolorowe chruściki. Czasem spotkamy czarne Goddardy, bywa, że rude lub oliwkowe. A przecież sierść to taki wdzięczny materiał! Spróbujcie czy Wasze ryby biorą na kolorowe chrusty!
Potrzebne materiały
- haczyk: lekki do suchych much, rozmiar 6-16,
- nić wiodąca: Uni Thread 8/0, czarna lub brązowa,
- tułów: spodem UNI Yarn, Antron lub inna przędza, grubość włókien dobieramy do rozmiaru muchy, im mucha większa tym pasmo dajemy grubsze. Kolor najczęściej brązowy. Górą sierść sarny – naturalna i barwiona. Kolory wg naszej fantazji. Najczęściej stosuję rudy, ciemny brąz, oliwkę, naturalny.
- jeżynka: brązowe pióro koguta
- czułki: dwa promienie pióra kaczora krzyżówki, Mallard Flank lub ciemniejsze Bronze Mallard, w zależności od tonacji muchy.
Step-by-step
1. Montujemy haczyk w imadle. Przywiązujemy nić wiodącą i nawijając ją zwój przy zwoju pokrywamy całą prostą część trzonka haczyka tworząc podkład.
2. Z tyłu haczyka, od dolnej strony przywiązujemy nić na tułów, jej grubość dobieramy do rozmiaru muchy, im mucha większa tym pasmo dajemy grubsze.
3. Wycinamy po jednym pęczku sierści z każdego koloru który chcemy zastosować i miksujemy je w Hair Stakerze. Zmiksowany pęk dzielimy na trzy równe części.
4. Z tyłu trzonka haczyka przywiązujemy pierwszy pęczek sierści. Odpychamy palcami sierść do tyłu.
5. Przechodzimy nicią wiodącą na środek trzonka haczyka i przywiązujemy drugi pęczek.
6. Odchylamy sierść do tyłu, przechodzimy nicią w stronę oczka i przywiązujemy ostatni pęczek sierści. Odpychamy go do tyłu tak, aby zostało nam jeszcze miejsce na trzonku haka na główkę i jeżynkę.
7. Pasmo przędzy na tułów przekładamy pod spodem haczyka do przodu muchy i przywiązujemy. Obcinamy wystającą końcówkę.
8. Wstępnie strzyżemy muchę, formując kształt zbliżony do sylwetki chruścika.
9. Przywiązujemy czułki z dwóch promieni pióra Mallard Flank kaczora krzyżówki, choć ten element nie jest konieczny i możecie go pominąć. Rozdzielamy promienie nicią wiodącą tak, aby delikatnie rozchodziły się na boki.
10. Przywiązujemy pióro na jeżynkę. Nawijamy jeżynkę do siebie, zostawiając nić wiodącą od strony tułowia, a następnie przewijamy jeżynkę nicią wiodącą aby dodatkowo ją wzmocnić i przywiązujemy końcówkę pióra przy oczku haczyka.
11. Formujemy główkę, zakańczamy muchę finisherem, nanosimy kroplę lakieru. Po wyjęciu z imadła ostatecznie dopieszczamy kształt tułowia formując go nożyczkami. Uważamy, aby nie przyciąć promieni jeżynki. Mucha gotowa
Na co warto zwrócić uwagę
- Jeśli damy za mało sierści, będzie sporo wolnego miejsca między włosami, mucha będzie wyglądać ubogo.
- Jeśli damy jej za dużo, będzie bardzo „nabita” po przystrzyżeniu, tj. włosy będą ściśnięte jeden przy drugim, taka mucha więcej waży i gorzej pływa.
- Właściwą ilość dobierzecie po zawiązaniu kilku much w tym typie.
- Jeśli opanujecie wiązanie sierści, z łatwością wykonacie również główki w muchach typu Muddler Minnow.
- Uwaga na ścinki ! – muchy z sierści warto strzyc nad białą kartką papieru lub białym talerzem, kontury muchy są wtedy dobrze widoczne a bez problemu usuniemy z nich drobne ścinki nie narażając się na uwagi ze strony domowników.
- Zróbcie muchę w innych wariantach kolorystycznych – czarny, oliwka, seledyn, szary, pomarańczowy. Jednokolorowe szare to wersja klasyczna, ale warto łączyć kolory wiążąc połowę tułowia w innym kolorze, lub tak jak w stepie, miksując różne kolory sierści przed przywiązaniem.
- Goddardy świetnie nadają się do łowienia w zestawie z niewielką nimfką. Pełnią wtedy podwójną rolę – przynęty, oraz wskaźnika brań na nimfę.
- Zobaczcie klasyczny wzór Goddarda poniżej, schemat wykonania taki sam, pomijamy tylko miksowanie różnych kolorów sierści!
- Muchę Elk Hair Caddis zawiążecie jeszcze szybciej niż Goddarda. Ale tu już zostawiam pole dla Waszej inwencji.
Podobne muchy
,ale mam nadzieję że nie jest ostatni 
. Taki trochę chruścik po sterydach 
.
. Sam widzę że jest jeszcze dużo do poprawienia.Trzeba walczyć dalej
