[mohave]

Hardy-ok.

Dawne modele produkowane w Anglii były wykonane perfekcyjnie, blanki proste, spigoty krótkie, uchwyty kołowrotka piękne i przemyślane.Nigdy nie niszczyły kołowrotków. Klasa!!!

 

IMG_8799.JPG

 

Ale RST...

20 lat temu(lektura śp. Piotrka Sierputowskiego i osobiste w końcu jego polecenie) kupiłem muchówkę typu m3  za chorą sumę (nawet po Dragonowym rabacie) w wersji topowej - pokrowiec , tuba, 11 stopowe, trzyczęściowe  wędzisko do linek 4-5.

Niestety własności użytkowe były fatalne, uzbrojenie niechlujne- mocowanie przelotki wlotowej nie w osi z beznadziejnym uchwytem kołowrotka, lakier kładziony grubo, porażka...Nawet logo na tubie naklejono krzywo.Tylko pokrowiec był świetny.

Tak więc kol.mohave porównanie przedmiotów nieporównywalnych, o tradycji nie wspominając.

pozdrawiam - Paweł

Kolego Pawle, ja tych dwóch firm nie porównuję. Ja je zestawiam razem jako symbole pewnej minionej epoki, ponieważ te firmy już w tamtym czasie były ewenementami w Europie produkującymi wędki u siebie, a nie w Chinach lub Korei. Żeby było śmieszniej, to nigdy nie byłem fanem RST , ani innej niemieckiej firmy i od lat żadnej ich wędki nie posiadam. Ale je doceniam. Te , które kiedyś u mnie bytowały nie miały wymienionych przez Ciebie wad. Z opisu te wady pasują mi raczej do współczesnego St.Croix   Też byłem fanem, i jestem, tamtego Hardy'ego, ale nie zgodzę się, że były to wędki bez wad. Stosowano też uchwyty, które niszczyły stopki, zdarzyła mi się lekko krzywa szczytówka, nadlewki lakieru, a koledze złamały się podczas wyrzutu dwa dolniki w uznanej serii Favourite. Wracając do moich RST- jakość wykonania była bardzo dobra. Mam nadzieję, że "oceniamy" te same, oryginalne wędki RST.

Pozdrawiam, Darek

[mohave]

Zauważyłem, że w ostatnich postach przewiją się słowa : tęsknota, nostalgia itp. Żeby było jasne, ja wcale, ale to wcale nie tęsknię za RST! Nie lubię większości tego co niemieckie.  Nie wchodzą też w grę sentymenty w typie : dawna młodość itp. Wręcz przeciwnie. Tak jak dzisiaj muszę mieć szczególny dzień , aby włączyć muzykę mojej młodości np. Deep Purple, gdyż szybko nudzi mnie coś czego znam każdą nutkę i źle bym się czuł, gdybym został na tamtym etapie i poziomie muzycznym, tak samo jeśli uważałbym, że od tamtych lat nie powstało nic lepszego od RST, czy Hardy'ego, to byłbym bufonem. Ale w wędkarstwie, tak jak w muzyce, są rzeczy ponadczasowe. I czasami robię swoje zestawienie TOP 10 wszech czasów wśród płyt. Ciekawe, że ciężko jest się tam przebić nowościom, które są najczęściej pełne odniesień do przeszłości. Szybko okazuje się, że wszystko już było. Ratunkiem są wtedy niestarzejące się arcydzieła. Podobnie jest z wędkami. I czasem następują nieoczekiwane powroty. Pocieszam się tylko, że nie tylko ja tak mam, bo często te dwie dziedziny są dyskutowane w gronie moich kolegów i znajomych. I żeby było jasne, nie zamierzam wracać do RST.  Topem obecnie są: Evergreen, Yamaga, Loomis, Daiwy z AGS-ami, niektóre Megabassy,odkrywam Illexa, który dotąd do mnie nie docierał. To, aby wyjaśnić, że nie jestem zgubionym w przeszłości osobnikiem. 

[Guzu]

Miałem już "odpaść", ale dzisiaj mam chęć na polemikę i sporo czasu

"Wędki zbudowane wedle pewnych kanonów i tradycji nie idą z duchem czasu" - to nie jest aksjomat. 

Coś co idzie z duchem czasu nie musi być lepsze [wiele przykładów z różnych dziedzin, nie tylko wędkarskiej]

Doceniam kanon i tradycję, ale z pewnością nie dyskwalifikuję współczesnego sprzętu, gdyż używam go.

Cena nigdy nie była dla mnie wyznacznikiem jakości. Może być jednak często wskaźnikiem. 

Na Służewcu, w Warszawie, nie cmokałem z uznaniem, ponieważ nie były to już "te właściwe dla mnie" RST, a poza tym byłem już w swoich sprzętowych zmaganiach na innym etapie [miałem już wtedy dużo więcej niż 15 lat :)]

Jeżeli te cmoknięcia były szczere i pełne  uznania, a nie były kpiną, to istnieje duże prawdopodobieństwo powrotu. Wiem to po sobie i moich wielu kolegach wędkarzach. Z wiekiem to postępuje, a ważne jest, aby mieć do czego wracać. To też zresztą u mnie jedno z kryteriów przy zakupie sprzętu- czy za parę lat będę chciał do niego wrócić? Bo, że sprzedam, wcześniej czy później, to raczej pewne. Ale czy za 20 lat ktoś będzie chciał wracać do czegoś ze współczesnego sprzętu? Wątpię. A do RST i House of Hardy wędkarze wracają i będą wracać. I to do starszego niż 20 lat. Bezkrytyczna pogoń za nowinkami jest tak samo bezsensowna jak bezkrytyczne pozostawanie przy starym.

Zrozumiałem aluzję. W wieku lat 15,  RST może się podobać, ale 20 lat później to już pewnie oznaka infantylizmu   No cóż, ja dzisiaj mając lat 61 ale jeszcze młodą duszę, mogę się tylko ze zrozumieniem uśmiechnąć

 

O RST zaczytywalem sie w artykulach pana Sierputowskiego...Wiec musialy na zywo robic wrazenie .

 

 

Perspektywa 20 letnia to juz powazne sprawy sa.

Jedyna wedka, ktora mam, a ktora pamieta tamte czasy, czyli wczesne lata 90te to:

 

Silstar Ultra Light 240 do 10 g. Wklejka.

 

Lezy od lat w tej samej rurze PCV i nie ma zamiaru sie z niej wychylic. Lezy przez sentyment. Nie lowie lekko, ani bardzo lekko. Wiec zastosowania dla niej nie znajduje. 

 

Wedzisk mialem w zyciu sporo, intensywnie sie z nimi zapoznawalem. Tendencja jaka moge zauwazyc na przestrzeni lat : uzywam wedzisk coraz krotszych. Od kilku lat nie spiningowalem przy pomocy wedki dwuczesciowej. Posiadam takie kije do trollingu. Nie wykonuje nimi rzutow. 

Moje wedkarstwo ma charakter ograniczony ? Ma. 
Swiadomie.

 

Mieszanie wedkarstwa i muzyki zostawiam sobie na bloga i na nazewnictwo wedzisk dla mnie budowanych.

Ale zastrzegam, ze zadnego Black Night czy Child in Time nie ma wsrod nich \m/

Użytkownik Guzu edytował ten post 20 styczeń 2017 - 22:50

[JanuszD]

Przeczytałem i nie mam pewności.

 

Czy tutaj chodzi o sprzęt, narzędzia służące do amatorskiego lub wyczynowego połowu ryb?

 

Czy filozofia wędkarstwa oficjalnie obejmuje kult innych przedmiotów oprócz ryb?

(przedmiot, bo można łowić, przetrzymywać, niewolić, handlować, zabijać, zjadać, zgodnie z obowiązującym prawem)

 

Ryby rozumiem, wspaniałe dzieło natury, godny przeciwnik, tajemnicze i intrygujące z racji choćby odmiennego środowiska w którym bytują, na skraju wyginięcia. Miłość i pasja. Ale narzędzia???

 

Muzyka i sprzęt wędkarski. Raczej same utwory, nie nośniki, ludzie uznają za ponadczasowe.

 

Nostalgia czy kult przedmiotów w jakimś kręgu uznanych za święte?

[Fatso]

"Ale czy za 20 lat ktoś będzie chciał wracać do czegoś ze współczesnego sprzętu? Wątpię."

 

Za 20 lat, to nie wiem, ale za 5-7 lat ... i owszem. Niedawno (wreszcie) znów kupiłem Batsona RX8 XST1144f i jakoś tak mi się wydaje, że jak już go uzbroję, to zagości u mnie na dłużej.

 

Pierwszym kijem, który zrobiłem, był Batson RX7 IST1084F amerykańskiej proweniencji. Gdybym go nie spieprzył przy przezbrajaniu, to miałbym go do dziś, a blank miał pewnie z 10 lat. Spokojnie można by go postawić obok niejednego wyrobu obecnego i nie miałby się czego wstydzić.

[mohave]

Wystarczy za

 

O RST zaczytywalem sie w artykulach pana Sierputowskiego...Wiec musialy na zywo robic wrazenie .

 

 

Perspektywa 20 letnia to juz powazne sprawy sa.

Jedyna wedka, ktora mam, a ktora pamieta tamte czasy, czyli wczesne lata 90te to:

 

Silstar Ultra Light 240 do 10 g. Wklejka.

 

Lezy od lat w tej samej rurze PCV i nie ma zamiaru sie z niej wychylic. Lezy przez sentyment. Nie lowie lekko, ani bardzo lekko. Wiec zastosowania dla niej nie znajduje. 

 

Wedzisk mialem w zyciu sporo, intensywnie sie z nimi zapoznawalem. Tendencja jaka moge zauwazyc na przestrzeni lat : uzywam wedzisk coraz krotszych. Od kilku lat nie spiningowalem przy pomocy wedki dwuczesciowej. Posiadam takie kije do trollingu. Nie wykonuje nimi rzutow. 

Moje wedkarstwo ma charakter ograniczony ? Ma. 
Swiadomie.

 

Mieszanie wedkarstwa i muzyki zostawiam sobie na bloga i na nazewnictwo wedzisk dla mnie budowanych.

Ale zastrzegam, ze zadnego Black Night czy Child in Time nie ma wsrod nich \m/

 

O RST zaczytywalem sie w artykulach pana Sierputowskiego...Wiec musialy na zywo robic wrazenie .

 

 

Perspektywa 20 letnia to juz powazne sprawy sa.

Jedyna wedka, ktora mam, a ktora pamieta tamte czasy, czyli wczesne lata 90te to:

 

Silstar Ultra Light 240 do 10 g. Wklejka.

 

Lezy od lat w tej samej rurze PCV i nie ma zamiaru sie z niej wychylic. Lezy przez sentyment. Nie lowie lekko, ani bardzo lekko. Wiec zastosowania dla niej nie znajduje. 

 

Wedzisk mialem w zyciu sporo, intensywnie sie z nimi zapoznawalem. Tendencja jaka moge zauwazyc na przestrzeni lat : uzywam wedzisk coraz krotszych. Od kilku lat nie spiningowalem przy pomocy wedki dwuczesciowej. Posiadam takie kije do trollingu. Nie wykonuje nimi rzutow. 

Moje wedkarstwo ma charakter ograniczony ? Ma. 
Swiadomie.

 

Mieszanie wedkarstwa i muzyki zostawiam sobie na bloga i na nazewnictwo wedzisk dla mnie budowanych.

Ale zastrzegam, ze zadnego Black Night czy Child in Time nie ma wsrod nich \m/

Nie trzeba się koniecznie zastrzegać, bo te tytuły akurat nikomu wstydu nie przynoszą. Jestem pewien, że żaden z dzisiejszych gitarowych  grajków nie odwarzy się wyprzeć Ritchie'go. To jednak, jak już wcześniej napisałem, dzisiaj nie moja bajka. Podałem to jako przykład czegoś znanego z bardzo bliskiej mi dziedziny, sugerując, że podobnie jest z wędkami np. RST. O rety, czy tu wszystko trzeba tłumaczyć? Równie dobrze mogłem podać "Kind of Blue" M. Davisa albo "Requiem" Mozarta. Ja natomiast zastrzegam, że nigdy nie miałem i nie będę mieć żadnego Silstara, bo jakbym zaczął mieszać takie wędki z muzyką, to musiałbym przejść na disco-polo.

[mohave]

"Ale czy za 20 lat ktoś będzie chciał wracać do czegoś ze współczesnego sprzętu? Wątpię."

 

Za 20 lat, to nie wiem, ale za 5-7 lat ... i owszem. Niedawno (wreszcie) znów kupiłem Batsona RX8 XST1144f i jakoś tak mi się wydaje, że jak już go uzbroję, to zagości u mnie na dłużej.

 

Pierwszym kijem, który zrobiłem, był Batson RX7 IST1084F amerykańskiej proweniencji. Gdybym go nie spieprzył przy przezbrajaniu, to miałbym go do dziś, a blank miał pewnie z 10 lat. Spokojnie można by go postawić obok niejednego wyrobu obecnego i nie miałby się czego wstydzić.

Zgadzam się, takie kilkuletnie powroty są u mnie nawet dość częste, ale 20 lat to trochę więcej niż 7.

[mohave]

Przeczytałem i nie mam pewności.

 

Czy tutaj chodzi o sprzęt, narzędzia służące do amatorskiego lub wyczynowego połowu ryb?

 

Czy filozofia wędkarstwa oficjalnie obejmuje kult innych przedmiotów oprócz ryb?

(przedmiot, bo można łowić, przetrzymywać, niewolić, handlować, zabijać, zjadać, zgodnie z obowiązującym prawem)

 

Ryby rozumiem, wspaniałe dzieło natury, godny przeciwnik, tajemnicze i intrygujące z racji choćby odmiennego środowiska w którym bytują, na skraju wyginięcia. Miłość i pasja. Ale narzędzia???

 

Muzyka i sprzęt wędkarski. Raczej same utwory, nie nośniki, ludzie uznają za ponadczasowe.

 

Nostalgia czy kult przedmiotów w jakimś kręgu uznanych za święte?

Jeśli filozofia wędkarska obejmuje tylko ryby, to po co wymyślać nowe blanki, przelotki lub uchwyty? Czy w tym temacie poruszał ktoś tematy kulinarne, mięsiarskie, sadystyczne? To temat dotyczący wędzisk RST, które jak każde inne służą do łowienia ryb, czyli również do ich męczenia. I każdy kto łowi w tym uczestniczy bez względu na firmę.

 

Muzyka i sprzęt wędkarski. Użyłem porównania, bo obie te dziedziny są mi bardzo bliskie. Wybiórcze słuchanie utworów z płyty to domena głuchych miłośników MP3 , które nie ma nic wspólnego z prawdziwym przeżywaniem dzieła muzycznego jakim jest płyta. Płyta to swego rodzaju dzieło sztuki i stanowi całość, ktorą nieprzypadkowo wybrał i poukładał artysta. Ocenianie i słuchanie tylko jednego utworu z płyty, to jak przeczytanie jednego rozdziału z książki. Później nic się z tego nie rozumie. W mniejszym stopniu dotyczy to tzw. składanek Płyta to nie tylko nośnik, tak jak wędka to nie tylko "narzędzie".

 

Świętośc? Bardzo łatwo komuś przypisać uprawianie kultu, np. RST, ale to pachnie hipokryzją, bo jestem przekonany, że u każdego z nas oczkiem w głowie jest jego sprzęt. Swoją drogą znałem jednego, co miał wędki RST, jak łowił to odmawiał "zdrowaśki" i zawsze coś wyciągał z tej wody. Proponuję spróbować

[Krab]

Miałem kilka RST. I najbardziej w nich podobał mi sie opis śp. Piotra Sierputowskiego. Nadzwyczajny. Pragnąłem je oczyma wyobraźni. Rzeczywistość była nieprzystająca do wspaniałych opisów. Choć po czasie doceniam niektóre z modeli. Przezbrojone mogłyby dać sporo frajdy przy łowieniu na plecionki.
Co do Hardy. Przerzuciłem kilkadziesiąt wędek trociowo-łososiowych. I pozostało mi 8 szt Hardy, dwu,trzy i czteroczęściowych. Łowne są. Jakoś nie widzę konkurencji wśród obecnych produktów. Albo precyzyjniej pisząc nie potrafię dobrać niczego co akcją i ugięciem by mnie zadowalało. Niemal wszystkie sa przezbrojone i spełniają sie genialnie w łowieniu. Póki będę na nie skutecznie łowił ryby, póty będę wierzył w ich magię. I naprawdę nie ważą po 0,5kg. Mogę to udowodnić zdjęciami z wagi

[JanuszD]

Czy ja poruszyłem tematy kulinarne, mięsiarskie, sadystyczne? A może w kontekście kultu do przedmiotów, uzasadniłem przedmiotowość ryb? Jeśli byłyby podmiotem, łatwiej byłoby uzasadnić i przyjąć możliwość istnienia ich duchowego wnętrza. W kontekście kultu miałoby to znaczenie.

 

Możliwe, że niektórym łatwo przychodzi przypisać cokolwiek innym, mi nie. Jeszcze trudniej jest mi zrozumieć kult przedmiotów, mamy XXI wiek i bożków, i bałwochwalstwo?

 

 

Dziękuję, na pewno nie skorzystam. Jak bardzo trzeba być ubogim, by modlić się o efekty nad wodą. Oczywiście nie ubogim w sensie materialnym, nie można nawet podejrzewać o to posiadacza wędek RST.

 

Co do reszty, z mojej strony zwyczajnie szkoda prądu

[Rheinangler]

Pana Sierputowskiego czy Kochańskiego (w tamtych latach były to absolutne gwiazdy sprzęciarstwa,- przynajmniej tak się ich określało)  osobiście nie znam, ale przy okazji jakiegoś tam spotkania na tragach (jeszcze na Służewcu) nasłuchałem się tyle od ich kolegów,- dla mnie wiarygodnych, na temat umiejętności wędkarskich ww Panów, że ich kwieciste i marketingowo doskonałe opisy nie robiły już na mnie wrażenia.

Może też dlatego do RST podszedłem bez "odpowiedniej czci" . Ale żeby mój wpis nie był tylko osobisty, albo co gorsza odczytany jako próba deprecjonowania ww "gwiazd polskiego spinningu" dzięki którym mogliśmy w ogóle wiedzieć, że takie "coś" jak RST istnieje, napisze coś ku ogólnej reflekscji,- może się z tym zgodzicie albo i nie ale chyba jakaś logika w tej myśli jest...

 

Im lepszy w sensie skuteczności - marketing, czyli im więcej ludzi uda się przekonać, że słaba, mierna czy przeciętna rzecz jest nam niezbędnie potrzebna ze względu na swoje wręcz nadprzyrodzone cechy, tym mocniej swoisty efekt bumerangu trafia w tego, który wywołuje ową gorączkę zakupów albo staje się jej twarzą. 

W erze internetu mam wrażenie, że ów bumerang w drodze powrotnej staje się cięższy i nawet wraca z większą prędkością ...

To, że ten efekt tworzą, pogłębiają ale i owej prędkości i ciężaru  dodają mu ludzie, kierujący się myśleniem życzeniowym ( co jest zupełnie innym zagadnieniem) jak sadzę udowadniać nie trzeba,- albo?

Użytkownik Rheinangler edytował ten post 21 styczeń 2017 - 09:23

[Paweł Bugajski]

Czy ja poruszyłem tematy kulinarne, mięsiarskie, sadystyczne? A może w kontekście kultu do przedmiotów, uzasadniłem przedmiotowość ryb? Jeśli byłyby podmiotem, łatwiej byłoby uzasadnić i przyjąć możliwość istnienia ich duchowego wnętrza. W kontekście kultu miałoby to znaczenie.

 

Możliwe, że niektórym łatwo przychodzi przypisać cokolwiek innym, mi nie. Jeszcze trudniej jest mi zrozumieć kult przedmiotów, mamy XXI wiek i bożków, i bałwochwalstwo?

 

 

Dziękuję, na pewno nie skorzystam. Jak bardzo trzeba być ubogim, by modlić się o efekty nad wodą. Oczywiście nie ubogim w sensie materialnym, nie można nawet podejrzewać o to posiadacza wędek RST.

 

Co do reszty, z mojej strony zwyczajnie szkoda prądu

Mohave ciekawie rozwinął wątek, można podywagować

Kult JanuszuD kultowi nierówny, my raczej o tym opisanym w trzecim, ostatnim  punkcie umieszczonego linku

 

http://sjp.pwn.pl/sj...wy;2476441.html

 

Dyskusja o walorach używanego sprzętu, o najdrobniejszych nawet szczegółach i elementach nie dziwi chyba nikogo kto uczestniczy w tworzeniu każdego, podkreślam każdego hobbystycznego forum.

 

Ceny prądu faktycznie są wysokie, jednak ze zdziwieniem  odbieram takie zakończenie dyskusji.

 

pozdrawiam - Paweł

[JanuszD]

Pawle zgodzę się z Tobą, Mohave ciekawie rozwijał wątek, czytałem z zainteresowaniem

Odniosłem jednak w pewnym momencie wrażenie, że ciekawa i zgrabna retoryka, nie odnosząc oczekiwanego skutku, zgrabnie przeradza się w erystykę. Oczywiście forma pozostała równie ciekawa Podkreślę, nie twierdzę, że tak było, ja jednak odniosłem takie wrażenie.

 

Zgodzę się również z Tobą, po części, odnośnie drugiej kwestii. Rzeczywiście kult kultowi nie równy. Jednak jeśli dywagacje dotyczą sprzętu hobbystycznego, nieistotny jest kontekst, obligatoryjna jest interpretacja wskazana przez Ciebie? Ja z kontekstu odniosłem inne wrażenie, więc powyżej wyraziłem swoje wątpliwości

 

Erystyka użyta jako narzędzie w obronie celów wyższych, obrony racji nadrzędnych, pod warunkiem, że niema innych możliwości, w moim odczuciu może być tolerowana na zasadzie cichej zgody. Jednak wykorzystana do obrony swoich, więc subiektywnych, racji, ma trochę inny ciężar, prawda?

 

Jeśli całą powyższą dyskusję odbierałbym jako dywagacje, na dodatek podane w tak ciekawej formie, jedynie bym obserwował. Co większe wątpliwości wyraziłem w formie pytań. Doczekałem się w odpowiedzi pytań i przekierowania uwagi na inne kwestie.

 

Jako, że nie chciałem tak dosadnie artykułować swoich wątpliwości, wszak to tylko moje subiektywne odczucia, jednocześnie mogą wydać się krzywdzące koledze Mohave i sprawić przykrość, za co z góry przepraszam, opuściłem dyskusję. Szacunek do Kolegi i powściągliwość w wyrażaniu takich poglądów, nie ceny prądu czy brak odwagi cywilnej były powodem zaniechania dalszej dyskusji.

 

Pawle, niegrzecznym byłoby zbagatelizować Twoje pytanie, czy też odpowiadać wymijająco więc wyraziłem moje zdanie, uważam, że wyczerpująco. Jako, że nie stać mnie na luksus toczenia dywagacji, powtórnie opuszczę tą dyskusję

 

Pozdrawiam, Janusz

[Sławek Oppeln Bronikowski]

Tak więc powiedzenie - czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci - jednoznacznie choć niechcący odwzorowuje straszliwą subiektywność naszych ocen, błahość panującej kultury, nawet nicość rozumu, co z kolei pozwala ze smakiem dyskutować o modnych konterfektach oraz masowym sieczkobrzęku nad wyraz umiejętnie nam sprzedanym, który jest naszą dozgonną chluba 

I to wcale nie jest najgorsze, bo obowiązkowa ponowoczesność wielbi chińską tandetę, ordynarnie tanie dźwięki bez szczątka nawet muzyki, tudzież wszechobecny syfilis kulturowy.

I nas jutro wyśmieją w poczuciu wyższości..    

[Rheinangler]

Przepraszam z góry,- że nie na temat.... Mam nadzieję jednak, że moderator tego nie wytnie i bardzo go o to proszę !!!!!

 

Do młodszych kolegów, niekoniecznie wiekiem bo mamy tu na forum kilku mocno dojrzałych panów którzy owego kryterium nie spełniają....

 

Zadajcie sobie koledzy troszkę trudu i przeczytajcie cały wątek bo to doskonała lekcja jak prowadzi się "spór" bez konieczności obrażania adwersarza. 

Brawo Paweł i Janusz !!!!!!!!!!!

[Paweł Bugajski]

Pawle zgodzę się z Tobą, Mohave ciekawie rozwijał wątek, czytałem z zainteresowaniem

Odniosłem jednak w pewnym momencie wrażenie, że ciekawa i zgrabna retoryka, nie odnosząc oczekiwanego skutku, zgrabnie przeradza się w erystykę. Oczywiście forma pozostała równie ciekawa Podkreślę, nie twierdzę, że tak było, ja jednak odniosłem takie wrażenie.

 

Zgodzę się również z Tobą, po części, odnośnie drugiej kwestii. Rzeczywiście kult kultowi nie równy. Jednak jeśli dywagacje dotyczą sprzętu hobbystycznego, nieistotny jest kontekst, obligatoryjna jest interpretacja wskazana przez Ciebie? Ja z kontekstu odniosłem inne wrażenie, więc powyżej wyraziłem swoje wątpliwości

 

Erystyka użyta jako narzędzie w obronie celów wyższych, obrony racji nadrzędnych, pod warunkiem, że niema innych możliwości, w moim odczuciu może być tolerowana na zasadzie cichej zgody. Jednak wykorzystana do obrony swoich, więc subiektywnych, racji, ma trochę inny ciężar, prawda?

 

Jeśli całą powyższą dyskusję odbierałbym jako dywagacje, na dodatek podane w tak ciekawej formie, jedynie bym obserwował. Co większe wątpliwości wyraziłem w formie pytań. Doczekałem się w odpowiedzi pytań i przekierowania uwagi na inne kwestie.

 

Jako, że nie chciałem tak dosadnie artykułować swoich wątpliwości, wszak to tylko moje subiektywne odczucia, jednocześnie mogą wydać się krzywdzące koledze Mohave i sprawić przykrość, za co z góry przepraszam, opuściłem dyskusję. Szacunek do Kolegi i powściągliwość w wyrażaniu takich poglądów, nie ceny prądu czy brak odwagi cywilnej były powodem zaniechania dalszej dyskusji.

 

Pawle, niegrzecznym byłoby zbagatelizować Twoje pytanie, czy też odpowiadać wymijająco więc wyraziłem moje zdanie, uważam, że wyczerpująco. Jako, że nie stać mnie na luksus toczenia dywagacji, powtórnie opuszczę tą dyskusję

 

Pozdrawiam, Janusz

Oooo...klasa! Mam nadzieję na nowe dyskusje.

Wszak tematów na forum tak wiele.

pozdrawiam Cię!

[Sylwek1981]

A wracając do tematu wędek RST... Mam okazję kupić kijek tej firmy, ale w zasadzie nie miałem wcześniej kontaktu z jej wyrobami. Po lekturze tego wątku zastanawiam się, czy się na niego zdecydować, bo zakup przez internet, więc niestety bez osobistego "pomacania" a i opinie raczej negatywne o tej marce tu widzę.

Ale do rzeczy.

Czy firma RST fabrycznie zbroiła kije jako wklejki? Czy też wklejka na blanku RST oznacza z góry, że to kij po złamaniu? Konkretnie chodzi o blank MPL 2,55 i 2-12 g?

Czy na forum jest ktoś, kto ma kij na tym blanku, choćby nie wklejkę? Byłbym wdzięczny za opinię.

[Rheinangler]

RST nie robiło wklejek, a ten model łamał się ze względu na niedogrzaną szczytówkę (mój też).

Ale muszę także powiedzieć dla prawdy, że dobrze zrobione wklejki na tym blanku dawały dużo frajdy posiadaczom 

Swojego połamańca podarowałem Markowi Aszychminowi i Marek był bardzo zadowolony z tego przeszczepu .

[Sylwek1981]

Dzięki Arek za odpowiedź. Miałem nadzieję, że więcej ludzi się odezwie, ale chyba te kijki nie są zbyt popularne. Pozdrawiam.