na Pogorii IV mam takie fajne miejsce gdzie łowie od czasu do czasu takie okoniki po 37 cm
Na Dadaju miałem jednego 1,5kg ale takich powyżej 35 centów to było ..no sporo 
Wiecie co: zauważyłem jedno- ludziska boją się powiedzieć że wygrali z chorobą . Ja wręcz przeciwnie: chcę by jak kogoś to spotka aby wiedział ze wtedy należy szybko się pozbierać, pomarzyć o czymś i dążyć by marzenia się spełniły. Ludzie w takim położeniu wtedy nie potrzebują współczucia ale rozmów o pozytywnej przyszłości, rozmów w których będzie się planowało coś .......... .
Kiedyś byłem zblazowany, coś mnie tam oczywiście w życiu cieszyło ale dopiero teraz mam powera . Kupię nową plecionkę -radocha , kupię kilka wobków -radocha , kupię jakieś gumy i główki do nich-radocha . Potrafię w nocy wstać i pooglądać, potrzymać sobie wędeczkę .
Problemy dnia codziennego !!! Jasne że są !! Ale najważniejsze że dopóki żyjemy w jakim tam zdrowiu to wszystko idzie przezwyciężyć.
A wiecie co ??
Nasi protoplaści z jaskiń to dopiero mieli życie !!!!!! Tam "żona" nie miauczała że szło się na ryby i polowanie . Wymruczało się że idzie się po żarełko i wypad na kilka dni czy nawet tygodni łapać mamuta z rzeki czy jeziora A niechby tylko ognisko podczas Twojej nieobecności zgasło !!!! Cała jaskinia by wtedy wiedziała za co "żona" wciry dostała 
. Swoją drogą zawsze można było skoczyć na coś sfermentowanego do innego łowcy w zaprzyjaźnionej jaskini a w swojej jaskini powiedzieć ze akurat nie brały i musiałeś czekać na brania. Znaczy brały ale takie małe , do 1,5 metra , więc czekałeś na coś większego
.
. Kilka osób z forum mnie zna i wie dlaczego tak wszystkim się cieszę - wiedz także i TY ( a przy okazji i reszta TOWARZYSTWA
Dałeś radę pladze, to i dasz radę tutejszemu Towarzystwu 
