Taka historyjka.
Zajeżdżam na zbiornik, jesienne słoneczko przygrzewa niczym na wiosnę, wolny dzień, ludzi na miejscówkach komplet. Podumałem i postanowiłem przejść się gdzieś dalej na rozlewiska. Tam, gdzie jeszcze nigdy nie byłem.
Słusznie przeczuwałem, że pomiędzy krzakami i mokradłami tłumów nie spotkam. Może znajdzie się nieco miejsca do porzucania...
Nie wiedziałem na co się zdecydować, więc złożyłem dwa spinningi - jeden pod szczupaka, na drugim boczny trok z paprochem. Trochę niewygodnie, ale nic to. Pomaszerowałem.
Minąłem zajęte miejscówki i dotarłem na pierwszy wolny kawałek brzegu. Obrzucałem zarośniętą zatoczkę, dalej linia brzegowa została pomysłowo przegrodzona płotem jakiegoś prywatnego terenu. Trzeba było obejść naokoło.
Poszedłem zatem bitą drogą, jeden zakręt, drugi, dom za domem, plac na placu, przerwy żeby skręcić w stronę wody - zero. W końcu zobaczyłem spacerującego nieopodal jakiegoś gościa z pieskiem. Wyglądał na miejscowego.
Podszedłem i pytam:
- Może orientuje się pan, czy tam dalej - wskazałem palcem - jest przejście w stronę wody, czy wszędzie ogrodzone?
Popatrzał dziwnie.
- A pan co tu z wędkami?
Hmm...
- Idę od zbiornika, wszystko zajęte, to szukam przejścia na rozlewisko.
- Pan tu pierwszy raz?
- Byłem z 15 lat temu, ale wtedy wszystko inaczej wyglądało, nie stało tyle domów.
- Acha, to musi pan wrócić na zbiornik.
- Ale tam nie ma po co, wszystko zajęte, dlatego idę tutaj.
- Ale tutaj nie ma wody.
Nieco skonsternowany wskazałem na drogę wiodącą gdzieś dalej między drzewa i domy.
- Nie ma tam dalej jakiegoś przejścia na rozlewisko?
- No jest. Ale po co tam iść?
W międzyczasie znudzony pies mojego rozmówcy odszedł kulturalnie na bok i ostentacyjnie osikał trawę.
- Przecież słyszałem - mówię - że dalej na rozlewiskach też łowią.
Gość zastanowił się, pokiwał głową, ukradkiem podłubał nawet w nosie.
- No łowią. Taki jeden to nawet zrobił sobie stanowisko na szczupaka i łowi. Ogrodził sobie teren i jest o to wojna. A jak łowią, panie, to biorą wszystko, nawet takie małe - pokazał palec - na nic nie patrzą i łamią regulamin. Na żywca i leszcze, karpie, wszystko biorą.
Ucieszyłem się w duchu. Nie z żywców, leszczy i biorących wszystko, ale z oczywistego faktu, że mój rozmówca kojarzy tematy wędkarskie. Więc może coś doradzi. O ile oczywiście nie zdążył mnie uznać za tego, co wszystko bierze.
- A pan czasem też nie z tych, co biorą ile wlezie? - wyskoczył nagle, podejrzliwie zerkając spod oka.
Aż chyba uśmiechnąłem się pod nosem.
- Spokojnie, ja akurat co złowię, to wypuszczam.
- Nie wolno! - zgromił mnie - Nie wolno nic wypuszczać! Trzeba brać każdą rybę, bo i tak zdechnie!
- Ależ wcale nie... - próbowałem zaprzeczyć.
- Nie wolno! Ona i tak zdechnie, to lepiej zabrać.
Rozmówca zapalił się w mowie, perorując z przekonaniem o tym i owym. Dla świętego spokoju poddałem się. Odruchowo kroczyliśmy dróżką dalej wgłąb między domy, więc zapytałem:
- Gdybym przeszedł jeszcze kawałek w górę, będzie jakieś przejście do rozlewiska?
Ochłonął, zastanowił się chwilę.
- No będzie. Tu za tym domem jest taka ścieżka, trzeba skręcić i dojdzie się do samej wody.
Przy okazji zerknął na moje wędki.
- Pan na co? Spławik? Grunt? - nieznajomy błysnął wiedzą.
- Nieee, na spinning. Za szczupakiem i okoniem chodzę.
- Nie wolno! - znowu się zagotował - Na spinning nie wolno łowić na dwie wędki! To niezgodne z regulaminem! Tylko na spławik i na grunt można na dwie!
Co miałem powiedzieć.
- A widział pan kiedy, żeby kto łowił na spinning jednocześnie dwoma wędkami?
- No właśnie! Nie wolno! To niezgodne z regulaminem! Można tylko na jedną. Dobra, doszliśmy. Tutaj pan skręci - wskazał ścieżkę - Dojdzie się do samej wody. Tam obok ten co se ogrodził czasami łowi na żywca szczupaki. Ale teraz to nie łowi, bo właściwie to woda wyschła.
Uff... Mimo wszystko skręciłem.
IMG_1061.JPG 69,55 KB
19 Ilość pobrań
. Ja ostatnio wycinałem nowy model, zobaczymy czy się sprawdzi. Pozdrawiam.
.
